وقتی فشارها برای آزادی حجاریان زیاد شد، حاکمیت با یک ترفند او را به جایی دیگر منتقل کرد و گفت جای او عالی است و استخر هم دارد! چرا علیرغم آن همه فشار مراجع و دیگران، قدرتمندان از تن رنجور حجاریان هم نگذشتند؟ پاسخ این سوال را در اعترافات حجاریان گرفتیم. جایی که علوم انسانی محاکمه شد! چندی بعد رهبری نظام هم، که بسان بازیگری توانا گام به گام سناریو کودتاگران را پیش می‌برد، از مضرات علوم انسانی گفت!

بازی روشن است. حاکمیت می‌داند با بازگشایی دانشگاه‌ها، التهاب بیشتر خواهد شد و می‌خواهد قبل از اینکه دانشجویان بتوانند تصممیمی بگیرند، تکلیف را یکسره کند. با فروکش کردن تجمع‌های مردمی، اینک نظام فکر می‌کند با دستگیری سران جنبش، و تسویه وسیع دانشگاه‌ها، خصوصا استادان علوم انسانی، راه را برای هرگونه مقابله خواهد بست و مدتی بعدتر هم با دادن آزادی‌های قطره چکانی، و کارهای پوپولیستی اقتصادی جنبش را برای همیشه سرکوب خواهد کرد.

خطر تسویه گسترده دانشگاه‌ها با توجه به اعترافات حجاریان (که بسیار مورد نیاز حاکمیت بود، چرا که وی همیشه به عنوان تئوریسین اصلاحات شناخته می‌شد) و سخنان آیت‌الله خامنه‌ای، بسیار زیاد است. دیدیم که هم خاتمی و هم میرحسین به این موضوع اشاره کردند و آن را اقدام بعدی نظام دانستند. حال چه باید کرد؟

در کلیه تظاهراتی که بعد از انتخابات برپا شد، یک نکته روشن بود. مردم بیشتر در تجمعاتی حضور گسترده داشتند که، اولا میرحسین موسوی دعوت می‌کرد، و دوم اینکه تلویزیون‌های «بی‌بی‌سی و صدای آمریکا» هم آن را پوشش می‌دادند.

اینک روز قدس در پیش است و حاکمیت دست به هر ترفندی برای بی‌ثمر کردن این تظاهرات خواهد زد. لغو راهپیمایی در این روز تقریبا برای نظام غیرممکن است؛ از این رو با ترفندهایی از جمله، فرستادن جنتی بجای هاشمی رفسنجانی برای امامت جمعه، تشیع جنازه شهدا در این روز، سخنرانی احمدی نژاد و یا ... سعی می‌کند حضور مردم را کمرنگ کند و یا با ایجاد اختلاف برای شرکت یا عدم شرکت در جنبش، نتیجه‌ی دلخواه را ببرد. بنابراین باید بدون هیچ اختلافی و با همه شرایط ویژه در این راهپیمایی شرکت کنیم و آن را تحت هیچ شرایطی از دست ندهیم!